Οι τηλεπικοινωνίες, όπως έχει αποδείξει η ιστορία, καθόρισαν και καθορίζουν όχι μόνο την έκβαση ενός πολέμου αλλά και την τύχη ενός ολόκληρου πολιτισμού. Για παράδειγμα, η εξάπλωση των ελληνικών πόλεων-κρατών σε όλη τη Μεσόγειο αλλά και η περίφημη εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν θα είχαν ολοκληρωθεί με επιτυχία χωρίς ένα σπουδαίο δίκτυο τηλεπικοινωνιών. Η χρήση της απλής πυρσείας (τρόπου μετάδοσης μηνύματος με φωτιά) και η δημιουργία δικτύου φρυκτωριών (σταθμών αναμετάδοσης του μηνύματος) από την πρωιμότατη εποχή του Τρωικού πολέμου (12ος αιώνας π.Χ.) αποτελεί έναν εκπληκτικό και πρακτικότατο τρόπο μετάδοσης ενός καθορισμένου μηνύματος από την περιφέρεια στο κέντρο του μυκηναϊκού κόσμου.
Η ανάγκη για ταχεία μετάδοση πολλαπλών και διαφορετικών μηνυμάτων οδήγησε τους Έλληνες στην εκπληκτική ιδέα της κατασκευής του υδραυλικού τηλέγραφου (4ος αιώνας π.Χ.), μιας υδραυλικής συσκευής που απαιτούσε τη χρήση ενός μόνο πυρσού για τη μετάδοση προσυμφωνημένων μηνυμάτων.
Η ανάγκη της ασφαλούς μετάδοσης οποιουδήποτε μηνύματος οδήγησε στην ευφυέστατη επινόηση της κωδικοποιημένης πυρσείας (μεταβίβαση του μηνύματος γράμμα-γράμμα, 3ος αιώνας π.Χ.) με συνδυαστικό σύστημα πυρσών και αναπόφευκτη, όμως, αύξηση του αριθμού των φρυκτωριών, λόγω της αδυναμίας διάκρισης των πολλαπλών διαφορετικών πυρσών σε μεγάλη απόσταση.
Η επινόηση και η χρήση τόσο εξελιγμένων συστημάτων, προδρομικών της σύγχρονης τεχνολογίας και μοναδικών στο είδος τους παγκοσμίως μέχρι και τον 16ο αιώνα, καθιστούν τους Έλληνες θαυμαστούς πρωτοπόρους και στο χώρο των τηλεπικοινωνιών.
