Στην ελληνιστική Αλεξάνδρεια των Πτολεμαίων μεταφέρθηκε, εξελίχθηκε και γιγαντώθηκε όλη η πρότερη ελληνική σκέψη ενώ παράλληλα βρήκε την απόλυτη πρακτική εφαρμογή της. Άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών από ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο συνέρρευσαν και στελέχωσαν το θαυμαστό «Μουσείο» της με την περίφημη «Βιβλιοθήκη» του, που μάλιστα βρίσκονταν εντός του ανακτορικού συγκροτήματος.
Εκεί έζησαν και έδρασαν σπουδαίοι επιστήμονες όπως ο Απολλώνιος, ο Αρίσταρχος, ο Κόνων, ο Ίππαρχος, κ.ά. αλλά και τρεις σπουδαίοι μηχανικοί, ο Κτησίβιος (3ος αι. π.Χ.), ο Φίλων ο Βυζάντιος (3ος αι. π.Χ.) και ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς (1ος αι. π.Χ. – 1ος αι. μ.Χ.) που ήταν οι εμπνευστές των περίφημων αυτόματων μηχανών. Το εξαιρετικό έργο τους μετά το τέλος του ελληνορωμαϊκού κόσμου διαδόθηκε και επέδρασε στον αραβικό πολιτισμό για να μεταλαμπαδευτεί κατά την Αναγέννηση σε όλη την Ευρώπη. Δυστυχώς αρχαιοελληνικά και αραβικά χειρόγραφα με έργα του Φίλωνος και του Ήρωνος, που επηρέασαν ακόμη και τον Ντα Βίντσι, δεν έχουν ακόμη μεταφραστεί στα νεοελληνικά.
Ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς ήταν μια πολυσχιδής προσωπικότητα, ένας πολυπράγμων μηχανικός, ένας εκπληκτικός εφευρέτης, ένας ευφυέστατος μαθηματικός, ένας μεθοδικός επιστήμων (ο Ντα Βίντσι της αρχαιότητας) και ταυτόχρονα ένας θαυματοποιός, ένας μάγος των τεχνασμάτων (ο Κόπερφιλντ της εποχής του). Δεν είναι τυχαίο που σώζεται ολόκληρο σχεδόν το έργο του, αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα του θαυμασμού που ένιωθαν γι’ αυτόν οι αμέτρητοι αντιγραφείς του (Έλληνες, Ρωμαίοι, Άραβες, κ.ά.). Κι όμως, σπανίως απαντάται το βιογραφικό του σε μια ελληνική εγκυκλοπαίδεια. Στο βιβλίο του «Πνευματικά» περιγράφει ογδόντα περίπου αυτοματισμούς (βελτιώσεις των αντιστοίχων του Φίλωνος οι περισσότεροι) που αποτελούν μια εξαιρετική πρακτική εφαρμογή όλων των τότε γνωστών αρχών των Φυσικών Επιστημών. Με την επινόηση της Αιολόσφαιρας πρωτοεφαρμόζεται παγκοσμίως η αρχή της ατμοκίνησης και τίθενται οι βάσεις για τη Βιομηχανική Επανάσταση που όμως δεν συντελείται ποτέ λόγω των υφιστάμενων οικονομικοκοινωνικοπολιτικών παραγόντων με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ανθρωπότητα. Στο βιβλίο του «Αυτοματοποιητική» περιγράφει το κινητό αυτόματο (ένα αυτοκινούμενο προγραμματιζόμενο όχημα) και το εκπληκτικό «στατόν» αυτόματο θέατρο (τον «κινηματογράφο» των αρχαίων Ελλήνων με κινούμενη εικόνα και ήχο, πρόγονο των κινουμένων σχεδίων). Επί του θεάτρου αυτού με τη χρήση πολλών μικρομηχανισμών που κινούνται από τη σοφή περιέλιξη δεκάδων μέτρων χρονισμένων σχοινιών που έλκονται από την πτώση ενός μολύβδινου βάρους σε μια κλεψύδρα (άμμου), παρουσιάζεται ο μύθος του Ναυπλίου: η αυλαία ανοιγοκλείνει, μορφές κινούνται, ήχοι παράγονται, σκηνικά αλλάζουν, φωτιές ανάβουν, κεραυνοί πίπτουν, βροντές ακούγονται και πολλά άλλα θαυμαστά συμβαίνουν αυτόματα. Όλα αυτά δικαίως αναδεικνύουν το «στατόν» θέατρο ως το σημαντικότερο αυτοματισμό όλων των πολιτισμών της αρχαιότητας, ικανό να προβληματίζει ακόμα και τους σύγχρονους μηχανικούς του αυτοματισμού.
