Στην υδραυλική τέχνη οι Έλληνες αφομοίωσαν τεχνικές άλλων πολιτισμών, τις εξέλιξαν ή επινόησαν καινούριες με εξαιρετική ευφυΐα, όπως οι περίφημες εφευρέσεις του 3ου αιώνα π.Χ.: ο υδραυλικός κοχλίας του Αρχιμήδη, η εμβολοφόρος αντλία του Κτησίβιου,ο υποδιαιρούμενος τροχός και η αλυσιδωτή αντλία του Φίλωνος του Βυζαντίου, κ.ά.
Στις κατασκευές υδραυλικών δικτύων, το πανάρχαιο αποστραγγιστικό δίκτυο της Κωπαΐδας (14ος αιώνας π.Χ.) εντυπωσιάζει ακόμη και σήμερα με το μέγεθός του (πάνω από 2.300 μέτρα υπόγεια σήραγγα αποστράγγισης), ενώ το Ευπαλίνειο όρυγμα (6ος αιώνας π.Χ.) στη Σάμο (υπόγεια σήραγγα μήκους 1.036 μέτρων για την εγκατάσταση αγωγού μεταφοράς πόσιμου ύδατος κάτω από βουνό) αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της αρχαιότητας &με συνεχή λειτουργία 1.000 τουλάχιστον ετών& και αντικείμενο θαυμασμού, ειδικά για τον τρόπο κατασκευής του με την ταυτόχρονη διάνοιξη και από τα δύο άκρα του.
Μεταφέροντας στοιχεία της υδραυλικής τέχνης και σε άλλους τομείς, δημιούργησαν εκπληκτικές κατασκευές (π.χ. το μουσικό όργανο Ύδραυλις).
