Πρόκειται για μια υδρόγειο σφαίρα, διαμέτρου τουλάχιστον 2 μέτρων, που κατασκεύασε ο Κράτης από τη Μαλλό της Κιλικίας και την παρουσίαζε στην Πέργαμο περίπου το 150 π.Χ. Διαιρείτο σε πέντε παράλληλες ζώνες, δύο πολικές, δύο εύκρατες και μία καυτή (τις οποίες εξακολουθούμε και σήμερα να χρησιμοποιούμε). Οι πολικές ζώνες (λόγω υπερβολικού ψύχους) και ο Ισημερινός (λόγω υπερβολικής ζέστης) ήταν δυσμενείς για την ανάπτυξη της ανθρώπινης ζωής. Οι εποχές του κλίματος στο βόρειο ημισφαίριο ήταν αντίθετες με αυτές στο νότιο. Πάνω στη σφαίρα σχεδίασε τις γνωστές περιοχές της Ασίας, Αφρικής και Ευρώπης που ονόμασε «Οικουμένη» με τη χρήση παραλλήλων και μεσημβρινών κύκλων με κέντρο το νησί της Ρόδου και τη χρήση ποικίλλων γεωγραφικών συντεταγμένων πλήθους τόπων, βουνών και ποταμών. Για εξισορρόπηση της «Οικουμένης» πάνω στην τεράστια υδάτινη επιφάνεια που απέμενε θεώρησε ότι μια άγνωστη ήπειρος, οι «Περίοικοι», υπάρχει στο απέναντι βόρειο ημισφαίριο, (σήμερα αντιστοιχούν στη Β. Αμερική) και δύο ακόμη άγνωστες ήπειροι υπάρχουν στο νότιο ημισφαίριο, οι «Αντίποδες» (σήμερα αντιστοιχούν στη Ν. Αμερική) και τους «Αντίοικους» (σήμερα αντιστοιχούν στην Αυστραλία). Ισχυριζόταν ότι οι εύκρατες περιοχές αυτών των άγνωστων ηπείρων ήταν κατοικημένες και μάλιστα οι λαοί που έμεναν κοντά στον ισημερινό έχουν νεγροειδή χαρακτηριστικά και τους οποίους ονόμαζε Αντιαιθίοπες σε αντιδιαστολή με τους τους γνωστούς Αιθίοπες.