Πρόκειται για ένα πανάρχαιο σύστημα άντλησης νερού(σαντούφ), που επινόησαν πρώτοι οι πολιτισμοί της Μεσοποταμίας.
Αποτελούνταν από ένα μακρύ ξύλινο μοχλό, ο οποίος στη μια άκρη έφερε το δοχείο άντλησης και στην άλλη μια πέτρα ως αντίβαρο. Ο χειριστής χρησιμοποιούσε το βάρος του σώματός του για την κάθοδο του δοχείου και το αντίβαρο για την άνοδο του γεμάτου με νερό δοχείου.