Πρόκειται για ένα κρουστό όργανο, στενά συνδεδεμένο με την Αφροδίτη και τον Έρωτα. Έμοιαζε με μια μικρή σκάλα.
Αποτελούνταν από ένα ξύλινο ορθογώνιο πλαίσιο που έφερε μια σειρά από κάθετα πτερύγια διαφορετικής επιφάνειας (σαν το ξυλόφωνο).
Η εκτελέστρια το κρατούσε με το αριστερό της χέρι από τη μία γωνία όρθιο σε κατακόρυφη στάση και “χάιδευε” τα πτερύγια με τις άκρες των δάχτυλων του δεξιού χεριού της, παράγοντας αισθησιακά θροΐσματα.
Σε μια διαφορετική εκδοχή του οργάνου στη θέση των πτερυγίων υπήρχαν περιστρεφόμενες κυλινδρικές ράβδοι με ενσωματωμένους ορειχάλκινους δίσκους στο μέσον τους. Σ’ αυτήν την περίπτωση με την ταχεία περιστροφή των κυλίνδρων (μέσω των δακτύλων) παραγόταν ένας μακρόσυρτος ήχος (παρόμοιος με αυτόν του σείστρου).