Πρόκειται για έναν ισχυρό λιθοβόλο καταπέλτη που πρωτοχρησιμοποιήθηκε από το μακεδονικό στρατό του Φιλίππου του Β΄.
Αποτελούνταν από ένα ισχυρό ξύλινο πλαίσιο και μια μακριά δοκό που το ένα άκρο της στηριζόταν σε ένα είδος ελατηρίου, τη «νευρά» και το άλλο άκρο της έφερε ένα δερμάτινο ιμάντα όπου τοποθετούνταν ο προς εκτόξευση λίθος. Η «νευρά» αποτελούνταν από συνεστραμμένες δέσμες σχοινιών από νεύρα ζώων ή μαλλιά γυναικών. Η δοκός οπλιζόταν με ένα σχοινί που τυλιγόταν σε έναν άξονα που περιστρεφόταν με τη βοήθεια χειρομοχλών και ασφάλιζε μέσω ενός τροχού αναστολής. Η ταχεία απελευθέρωσή της και επομένως η εκτόξευση του λίθου επιτυγχανόταν με τη βοήθεια μιας ειδικής αρπάγης. Ο μονάγκων καταπέλτης αντικαταστάθηκε σταδιακά από τους καταπέλτες με δύο αγκώνες που εξασφάλιζαν ακριβέστερες βολές. Επανεμφανίστηκε τη ρωμαϊκή εποχή όπου παρατηρείται μια οπισθοδρόμηση και σε αυτόν τον τομέα.