Πρόκειται για μια εξαιρετική πρωιμότατη επινόηση και εφαρμογή του γνωστού σήμερα ιδιοφυούς
αναρτήρα που χρησιμοποιείται σε γυροσκόπια, ναυτικά όργανα και συσκευές, κ.α.
Η εφαρμογή του Φίλωνος αποτελούνταν από μια κυβική θήκη που έφερε από μια οπή σε κάθε έδρα της (για την είσοδο μια βυθιζόμενης πένας στο άνω άνοιγμά της) και ένα μελανοδοχείο στο κέντρο τριών ομόκεντρων δακτυλίων. Κάθε δακτύλιος αναρτούνταν από τον προηγούμενο μέσω αντιδιαμετρικών αρθρώσεων. Λόγω της ευφυέστατης αυτής διάταξης επιτυγχανόταν σε κάθε ανατροπή της θήκης η ασφαλής σταθεροποίηση και χρήση του μελανοδοχείου. Μια παρεμφερή εφαρμογή του αναρτήρα του Φίλωνος σαν ναυτικού στρατιωτικού μηχανισμού («πιθήκιον») διασώζεται από τον Αθήναιο το Μηχανικό. Χρησιμοποιούνταν για την αυτόματη κατακορύφωση μιας σαμβύκης τοποθετημένης επάνω σε ταλαντευόμενο ζεύγος πλοίων στην ταραγμένη θάλασσα.