Αποτελούνταν από ένα υπότροχο προστατευμένο ικρίωμα και έναν κριό που κρεμόταν με σχοινιά από το κεντρικό δοκάρι του. Οι κριοί ήταν μακριές ξύλινοι δοκοί με μεταλλικές κεφαλές που χρησιμοποιούνταν για το γκρέμισμα των εχθρικών τειχών. Οι χειριστές τραβούσαν με σχοινιά προς τα πίσω τον κριό και κατόπιν τον ελευθέρωναν. Έτσι ο αιωρούμενος κριός χτυπούσε με δύναμη τους λίθους, σπάζοντας ή ανατρέποντάς τους. Με αυξομείωση των σχοινιών ανάρτησης του κριού επιτύγχαναν την προσβολή του τείχους στο επιθυμητό σημείο ξεκινώντας συνήθως από τη στέψη του.