Πρόκειται για ταχύπλοο πολεμικό κωπήλατο πλοίο με μια σειρά από 15 (ή 25) κουπιά σε κάθε πλευρά
του.
Ήταν μακρόστενο για την ανάπτυξη των 30 (ή 50) κωπηλατών, με ρηχή καρίνα και εξαιρετικά πιο ευέλικτο και ταχύτερο από τα αντίστοιχα «στρογγυλά» εμπορικά πλοία. Χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Μυκηναίους και πρωτοαναφέρεται από τον Όμηρο ως το κύριο πλοίο του Τρωικού πολέμου. Τα κουπιά δένονταν με θηλιές στους σκαλμούς της κουπαστής και οι κωπηλάτες κάθονταν σε απόσταση 80 εκατοστών από αυτήν ώστε να εξασφαλίζεται η απαιτούμενη ροπή. Ως πηδάλιο χρησιμοποιούνταν τα δύο μεγάλα κουπιά της πρύμνης. Στην πλώρη έφερε ένα μεγάλο έμβολο επενδυμένο με ορείχαλκο για τον εμβολισμό των αντίπαλων πλοίων. Επικουρικά διέθετε ένα μεγάλο τετράγωνο ιστίο. Το μήκος και το πλάτος της έφθαναν τα 25 (ή 35) και τα 4,5 μέτρα αντίστοιχα. Δεν έφερε κύριο κατάστρωμα αλλά δύο ακραία (στην πλώρη και στην πρύμνη).