Αποτελούνταν από ένα κλειστό λέβητα νερού πού κατέληγε σε ένα χωνοειδές κοίλο στόμιο εντός του οποίου τοποθετούνταν ένα ταιριαστό, ελαφρύ, κούφιο σφαιρίδιο. Με τη θέρμανση του λέβητα ο παραγόμενος ατμός ανασήκωνε το σφαιρίδιο και εξερχόταν περιφερειακά του προκαλώντας τη συνεχή αιώρηση του σφαιριδίου.