Πρόκειται για ένα γιγάντιο πλοίο 75 περίπου μέτρων, τριπλής χρήσης (πολυτελές επιβατικό, εμπορικό και πολεμικό). Κατασκευάστηκε περίπου το 240 π.Χ. από τον τύραννο των Συρακουσών Ιέρωνα Β΄, με ναυπηγό τον Κορίνθιο Αρχία και επόπτη τον Αρχιμήδη.
Αν και δεν πρόκειται για αμιγές πολεμικό πλοίο οι ποικίλες πανίσχυρες αμυντικές του διαρρυθμίσεις φανερώνουν το σχετικό τεχνολογικό επίπεδο των μεγάλων πολεμικών πλοίων της εποχής.
Στο πρώτο κατάστρωμα υπήρχαν οι αποθήκες εφοδιασμού και εμπορευμάτων, μια υδατοδεξαμενή, εκτροφείο ψαριών, στάβλοι για τα άλογα, φούρνοι, μύλοι, εργαστήρια, αντλιοστάσιο, κ.ά.
Στο δεύτερο κατάστρωμα βρίσκονταν οι πολυτελέστατες κλίνες των επιβατών και των στελεχών του πληρώματος, μαγειρείο, γυμναστήριο, αίθουσα ψυχαγωγίας, βιβλιοθήκη, ατμόλουτρα, σκεπαστοί κήποι, διάδρομοι περιπάτου, καθώς και ένας ναός της Αφροδίτης.
Στο τρίτο κατάστρωμα, το ανώτερο, υπήρχαν περιμετρικά τείχη με επάλξεις και δεκάδες αμυντικά μηχανήματα, όπως 8 πύργοι με λιθοβόλους γερανούς, χελώνες, σιδηρές χείρες, καταπέλτες, κ.ά. Περιμετρικά του πλοίου σιδηρά κιγκλιδώματα εμπόδιζαν την προσέγγιση εχθρικών πλοίων. Ακόμα και από τα ιστία αναρτιούνταν μολύβδινα βλήματα.
Μαζί του έφερε μια μεγάλη κωπήλατη φορτηγίδα και πολλές λέμβους και ψαρόβαρκες. Για την κίνησή του διέθετε τρία ιστία και 20 τριάδες από κουτιά στην κάθε πλευρά. Πραγματοποίησε ένα και μοναδικό ταξίδι μεταφέροντας σιτηρά από τις Συρακούσες στην Αλεξάνδρεια και δωρήθηκε στον Πτολεμαίο Γ΄ τον Ευεργέτη. Μόλις μια δεκαετία αργότερα ο Πτολεμαίος Δ΄ ο Φιλοπάτωρ (221-205 π.Χ.) κατασκεύασε ένα παρόμοιο πλοίο (τύπου καταμαράν) σχεδόν διπλάσιου μεγέθους (περίπου 130 m) με δύο κύτη, τη λεγόμενη τεσσαρακοντήρη. Η τεχνολογία της Συρακουσίας και των γιγάντιων πολεμικών πλοίων των Πτολεμαίων απωλέσθηκε και επανεμφανίστηκε στον δυτικό πολιτισμό μετά από 1.500 χρόνια.