Ίσως ο ασφαλέστερος δείκτης της τεχνολογικής προόδου κάθε πολιτισμού είναι η διαθεσιμότητα και η αξιοπιστία των μετρητικών της οργάνων. Με τη χρήση τους υπάρχει η δυνατότητα της αμφίδρομης και παραγωγικής σχέσης μεταξύ της εμπειρικής τεχνικής και της στοχαστκής επιστήμης. Οι Έλληνες επινόησαν πλήθος οργάνων ακριβείας όπως η διόπτρα, ο χωροβάτης, το γωνιόμετρο, ο αστρολάβος, το οδόμετρο κ.ά. που επέτρεψαν την ανάπτυξη όλων των επιστημών από τη μηχανική μέχρι την αστρονομία. Τα υπερπόντια ταξίδια τους, η ακριβής μέτρηση της περιφέρειας της γης και της απόστασης γης-ήλιου και οι εκπληκτικές κατασκευές τους είναι μερικά μόνο από τα αποτελέσματα των παραπάνω.
Από την άλλη επινοώντας πληθώρα εξειδικευμένων εργαλείων με την αξεπέραστη αισθητική τους σμίλεψαν το υπέροχο θαύμα του αρχαιοελληνικού κόσμου.
Τέλος η εφεύρεση εξαιρετικών μηχανών όπως ο παντογράφος, ο τόρνος κοπής σπειρωμάτων κ.ά. οδήγησε με τη σειρά της στη δημιουργία πλήθους πολύπλοκων μηχανισμών, οργάνων και χρηστικών μηχανημάτων.