Στην υδραυλική τέχνη οι Έλληνες αφομοίωσαν τεχνικές άλλων πολιτισμών, εξέλιξαν αυτές ή επινόησαν καινούριες με εξαιρετική ευφυΐα όπως οι περίφημες εφευρέσεις του 3ου π.Χ. αιώνα: ο υδραυλικός κοχλίας του Αρχιμήδη, η εμβολοφόρος αντλία του Κτησιβίου, ο υποδιαιρούμενος τροχός και η αλυσιδωτή αντλία του Φίλωνος του Βυζαντίου, κ.ά.

Στις κατασκευές υδραυλικών δικτύων το πανάρχαιο αποστραγγιστικό δίκτυο της Κωπαΐδας (14ος αιώνας π.Χ.) εντυπωσιάζει ακόμη και σήμερα με το μέγεθός του (με πάνω από 2300 μέτρα υπόγεια σήραγγα αποστράγγισης), ενώ το Ευπαλίνιο όρυγμα (6ος αιώνας π.Χ.) Στη Σάμο (με υπόγεια σήραγγα μήκους 1036 μ. για την εγκατάσταση αγωγού μεταφοράς πόσιμου ύδατος κάτω από βουνό) αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της αρχαιότητας με συνεχή λειτουργία 1000 τουλάχιστον ετών και αντικείμενο θαυμασμού ειδικά για τον τρόπο κατασκευής του (με την ταυτόχρονη διάνοιξη και από τα δύο άκρα του).

Μεταφέροντας στοιχεία της υδραυλικής τέχνης και σε άλλους τομείς δημιούργησαν εκπληκτικές κατασκευές (π.χ. το μουσικό όργανο Ύδραυλις, κ.ά.).