Εισαγωγή
Η σημαντικότερη ατμοκίνητη μηχανή της αρχαιότητας είναι η αιολόσφαιρα, ένας ατμοστρόβιλος, που διασώζει και περιγράφει ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς (1ος αι. π.Χ.) στα «Πνευματικά» του. Μία σφαίρα εδράζεται πάνω από έναν κλειστό λέβητα και επικοινωνεί μαζί του. Το νερό του λέβητα θερμαίνεται, ατμοποιείται και εξέρχεται με ταχύτητα από τα δύο καμπυλωμένα ακροφύσια της σφαίρας, που περιστρέφεται δαιμονισμένα, σύμφωνα με την αρχή διατήρησης της ορμής και τον νόμο δράσης-αντίδρασης. Με δεδομένη τη δυνατότητα ελεγχόμενης μετάδοσης της κίνησης κατά την ελληνιστική εποχή, αν οι κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικές συνθήκες το επέτρεπαν, η θαυμαστή αυτή καινοτομία θα μπορούσε να είχε οδηγήσει στη «Βιομηχανική επανάσταση» περίπου 2000 χρόνια πριν, με απρόβλεπτες εξελίξεις για την ανθρωπότητα.
Η αρχή της αεριοπροώθησης, μέσω της ισχυρής εκτόνωσης ενός συμπιεσμένου αερίου, πρωτοεμφανίζεται με την ιπτάμενη περιστερά, την οποία εφηύρε ο Αρχύτας ο Ταραντίνος (από τον 5ο αι. π.Χ.) και διέσωσε ο Φαβωρίνος στην «Παντοδαπή ιστορία» και ο Αύλος Γέλλιος στο έργο του «Αττικαί Νύκτες». Πρόκειται για μια καταπληκτική πτητική μηχανή, προγονική της σύγχρονης πυραυλοκίνητης τεχνολογίας.