Εισαγωγή

Το αθλητικό ιδεώδες με ένα κλαδί ως έπαθλο, η υγιής άμιλλα και η αντίληψη «νους υγιής εν σώματι υγιεί» γεννήθηκαν και γιγαντώθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα κατά την Αρχαϊκή περίοδο, αν και υπήρχαν ήδη αγωνίσματα και αγώνες από τη Μινωική και Μυκηναϊκή εποχή. Η σημαντικότερη πανελλήνια αθλητική εκδήλωση ήταν οι Ολυμπιακοί αγώνες, που καταγράφονταν ήδη από το 776 π.Χ. και αποτελούσαν μέτρο κοινής χρονολόγησης των Ελλήνων. Κάθε πόλη είχε απαραίτητα ένα Γυμνάσιο (γυμναστήριο) και τις περισσότερες φορές μια Παλαίστρα και ένα Στάδιο. Όμως, και σε αυτόν τον τομέα οι Έλληνες επινόησαν εξαιρετικά καινοτόμες εφαρμογές, από τους αλτήρες των αλτών και τις αγκύλες των ακοντιστών για τη βελτίωση των επιδόσεων μέχρι τους κάθε λογής μηχανισμούς για την αποφυγή της πρόωρης εκκίνησης των αθλητών. Η σημαντικότερη, όμως, καινοτομία ήταν η ιππάφεση του Κλεοίτα, μια ευφυέστατη μηχανική διάταξη που εξασφάλιζε την ετεροχρονισμένη αλλά δίκαιη εκκίνηση των αρμάτων και των ίππων στις αρματοδρομίες και τις ιπποδρομίες του ιπποδρόμου της Αρχαίας Ολυμπίας.