Εισαγωγή

Το υψηλό επίπεδο της αρχαίας ελληνικής ιατρικής τεχνολογίας αντανακλάται στα εξειδικευμένα χειρουργικά εργαλεία που έφεραν στο φως οι ανασκαφές, τα παλαιότερα από τα οποία ανάγονται στη Μυκηναϊκή περίοδο (π.χ. τάφος στο Παλαμήδι Ναυπλίας). Κεφαλοτρύπανα, μηνιγγοφύλακες, μητροσκόπια (κολποσκόπια), εξολκείς βελών, νυστέρια, λαβίδες, άγκιστρα, βελόνες καυτηριασμού και συρραφής, καθετήρες, βλεφαροκάτοχα κ.ά.
Με τη βοήθειά τους οι Έλληνες γιατροί, όπως ο Ιπποκράτης ο Κώος (5ος αι. π.Χ.), ο Ηρόφιλος ο Χαλκηδόνιος (3ος αι. π.Χ.), ο Γαληνός (2ος αι. μ.Χ.), κ.ά. επιτύγχαναν εξαιρετικές χειρουργικές επεμβάσεις, από κρανιοανατρήσεις μέχρι θεραπείες του οφθαλμολογικού καταρράκτη, ορθοδοντικές επεμβάσεις, όπως τεχνητά δόντια και γέφυρες, «Απολλώνειες» (Καισαρικές) τομές, ακόμη και δημιουργίες τεχνητών μελών.